මොකෝ මේ ඇඳන් හිස්, කෝ ලෙඩ්ඩු ? අනිත් කොන පොතක් වුණු හැටි....

එදින රාත්‍රි වැඩ මුරය අවසානයේ හදිසි සැත්කම් කිහිපයක් යෙදුණා. ඒ සියල්ල අවසන් වෙනවිට වාට්ටුවෙන් ඇමතුමක් ආවේ ප්‍රසූතිකාගාරයේ දරුවෙක් ලැබෙන්න සිටි අම්මා කෙනෙකුට ටිකක් අමාරු බවයි. එසැනින් මමද අප අලුත් විශේෂඥ වෛද්‍යවරයාද ඉක්මනින් වාට්ටුව වෙත දිව ගියෙමු.

“එක් වරම වාට්ටුව දෙස බැලූ ඔහු “ කෝ මේ මිනිස්සු, මොකද මේ ඇඳන් හිස්… කියා කෙටි බිත්තියට ඔබ්බෙන් පෙනෙන වාට්ටු දෙස විමතියෙන් බැලුවේය. මීට කලින් මධ්‍යම රාත්‍රීයේ වාට්ටුව නොදුටු අප විශේෂඥ වෛද්‍යවරයාට මෙය මහත් පුදුමයක් විය.

“ඔය ඔක්කොමලා බිම රෙදි, පැදුරු එළාගෙන බුදි… ඇඳන් වල නිදියන්න බයයි මේ අය වැටෙයි කියලා… අනික බොහෝ දෙනෙක්ට පුරුදු නෑ. ගෙවල් වල ඇඳන් නෑ.  කොහොමත්, ගස් යට, කැලෑ වැදිලා රැය පහන් කරපු මිනිස්සුනේ” අපි පැහැදිලි කර දුන්නෙමු.

කෙටි බිත්තියෙන් එබී බැලූ විට.. ඇඳන් අසල බිම සහ ඒ අවට ගුලි ගුලි ගැසී සිටින පිරිස දුටු විට ඔහුටද කාරණය වැටහිණි.

ඔවැනි සිදුවීම් කොතෙකුත් තිබිණි.. එකල ඒවා ලියූ නිසා මතකයෙන් ගිලිහෙන්නට කලින් ලියන්නට හැකි වුණි..

මතකද 2009 එක්තරා දිනක මා ප්‍රථමයෙන් බ්ලොග් සටහනක් ලීවා….ඉර හඳ යට ආදරේ විඳින්න, from north with love… කියලා. ඉන්පසු මාසෙකට සැරයක් හෝ මාස දෙකකට සැරයක්… හෙමින් හෙමින් ලියැවුණු අනිත් කොනේ විත්ති මේ සටහන් කියවන සියලු දෙනා හරි ආදරයෙන් ආශාවෙන් වැළඳ ගත්තා. උතුරු කොනේ ජීවිත ගොඩ නැගීම් , ජයග්‍රහණ ලියවෙද්දී ඔල්වරසන් නැගූ ඔබ සැම, පරාජයන්, දුක්වැළපීම් වලදී දුක බෙදාගන්නත් අනිත් කොන සමග සිටියා. මට අවශ්‍ය වුණේ රටේ ඉතාම තීරණාත්මක කාලයක , යුද්ධය අවසානයේ රටගොඩ නැගීමේ කර්තව්‍යයට එක පැත්තකින් උර දුන් සෞඛ්‍යය ක්ෂේත්‍රයේ අපි මුහුණ දුන් දේවල් සහ අනිත් කොන වැසියන්ගේ ජීවිත වල හැඩතල ඔබ හා බෙදා ගන්නයි.
2009 සිට අවුරුදු ගණනක් තිස්සේ ලියමින් සිටි මේ සටහන් මගේ ලේඛිකා මිතුරියකගේ ඇස ගැටෙන්නේ 2014 දී…

"මේ ආටිකල් නම් නියමයි නංගී මේවා මීට වඩා සමාජගත වෙන්න ඕනේ. මේ වගේ අත්දැකීම් ලැබෙන්නේ බොහොම සුළු පිරිසකට....ඇරත් මෙහෙම දෙයක් කවුරුත් ලියලා නෑනේ. මේවා සමාජගත වෙන්න නම් පොතක් කරන්න ඕනේ. ලංකාවේ අන්තර්ජාලයේ කියවන්නේ කීයෙන් කී දෙනාද ?" ඇය මෙය පොතක් විය යුතුමයි කීවා.
ඒ ඇයට මේ බ්ලොග් සටහන පෙන්වූ විටයි. මෙච්චර කාලයක් තිස්සේ ලියලත් අපරාදේ පොතක් නොකළොත් ! බ්ලොග් ලියන පොත් ලියන මිතුරු මිතුරියන් සහයෝගය දැක්වූවා.

 අනිත් කොන ලිපි පොතක් ලෙස පිළියෙල කරලා දෙන්න කියමින් මිතුරු මිතුරියන්ගේ කන් කෙඳිරි ගෑම් සොඳුරු ආයාචන සහ බලපෑම් අභියස පොතක් වුණ අනිත් කොන ලිපි මාලාවේ ලිවීමේ විදිහ කියවන්න පහසු වෙන ලෙස සකස් කරන්නටත්, ඇතැම් ලිපි කපා කොටා පුරුද්දන්නටත් සිදුවුණා. ඒ සියල්ල අවසානේ මා ලියූ කවිද එකතුව පොතක් කරමු යැයි යෝජනාවක්ද පැමිණියා.

නමුත් පොත් ප්‍රින්ට් එකට භාර දුන් පසු මට එහි කිසිම කාර්යයකට එහෙ මෙහෙ දුවන්න බැරි තරම් අමාරු එහෙත් සොඳුරු කාලයක් උදාවුන නිසා ඒ වැඩ වලටත් දුවන්න සිදු වුණේ... මගේ මිතුරියටයි..
අනිත්කොන කතා මාලාව පොතක් ලෙස එළි දැක්වෙන්නේ ඔයාකාරයෙනුයි. අනිත් කොනට ගිය දොස්තර නොදන්නා දෙමළ ගැනත්, ඇස් හිස් මොළ නැති පිශාචයින් මැද අනිත් කොන තනිවුණු ළමා මව්වරුන්ගේ ජීවිත කතා එක්කම ඉන්දු ෆේස් බුක් ගිය ගමන අවසානයේ රාජිතන් අපරාජිත වුණ හැටිත්, ඔස්ට්‍රේලියානුවන් අත්පොළසන් නඟද්දී ඔය ලෙඩාවනම් බේරගන්න එපා කියමින් ගමක් ආයාචනා කළ හැටිවගේම මෙතෙක් කියූ නොකියූ බොහෝ කතා ඒ ඔස්සේ ලියැවුණා.

අනිත් කොන පොතේ කවරයේ පින්තූරය ලැබුණෙත් බොහොම අපූරු සිදුවීමක් නිසා... මේ පින්තූර දකින්න ලැබුණේ අනිත්කොනේම තවත් රෝහලක සේවයේ යෙදී සිටි වෛද්‍ය චන්දන ප්‍රදීප් සොයුරා සහ පිරිස ගමන් ගත් බස් රථය හරියටම පාන්දර නන්දිකඩාල් කලපුව අසලදී ක්‍රියා විරහිත වුණු නිසා... බස් රථය පණ ගන්වනකම් ඔහු, නන්දිකඩාල් කලපුවේ ඉර නැගෙන අයුරු අපූරුවට ජායාරූපගත කර තිබුණා.. මුහුණු පොතෙන් ඇස ගැටුණු ඒ පින්තූරයක් කවරේ සඳහා යොදා ගත්තා. කවර දෙකම සකසා දුන්නේ අසේල ජයරත්න සොයුරා යි.

මනුපුර සක්මන කියා කවි පොතකුත් ලීවා.... මේ කවිත් අනිත් කොන කතා ලෙසම ලියැවුණු ඒවායි.. බොහෝ කවි රෝහල් ආශ්‍රිත අත්දැකීම් වලින් ලියැවුණු ඒවායි…  එදිනෙදා ක්ලිනික් වල වාට්ටු වල දකින පුංචි එවුන්ගේ දුක් කඳුළු පිරුණු ජීවිත ගැනයි… රෝගියාගේ පැනය නමින් පැන කිහිපයක් කවි කර ලීවා, ඇත්තටම අපෙන් අහන ප්‍රශ්න ! යාල් දේවි දැන් යාළුයි කවි පන්තිය , අනිත්කොන සේවය කළ කාලයේ පටන් අපට ගමන් පහසුව සැලසූ යාල් දේවි ගැනයි. කලින් අතරමග නැවතුන මේ දේවී අද යාපා පටුනටම ගමනේ .. ඒ ගැනත්… බලාගත්තු අත බලාගෙන ඉන්න අහිමි වුණ සිහින ගැන දොඩන ගීතා ගැනත්… මා අතින් ඇඳුණු කළු සුදු චිත්‍ර ප්‍රමාණයකුත් මේ පොතට ඇතුළත් කළා.

ලංකාදීප සහ ලක්බිම පුවත් පත් වල සාකච්ජා දෙකක් පත්තර පිටු භාගයක් පුරා ලියැවී තිබුණා. ගමනේ යෙදෙන්නට අසීරු කාලයක් ගත කරමින් ගර්භනී අවධියේ සිටින මා කෙරෙහි අනුකම්පාවෙන් ලක්බිම පුවත් පතේ, මාධ්‍යවේදි සොයුරා දුරකථන මාර්ගයෙන් එම ලිපිය සඳහා සාකච්ජා කළා. ඇත්තටම මනුස්සකම් සපිරි මිනිසුන් වගේම හිතමිතුරුකම් වල සවියත් ඇතැම් සිත් වල නිහැඬියාවත් විඳිමින් මේ ගතවුනු මාසයේ පොත් දෙකටම ලැබුනු විචාර සහ අදහස් තවත් ලියන්නට හිත දිරිමත් කළා. මතකනේ මේ අගෝස්තුවේ මුලදීම ඉතා ආසාවෙන් කියවපු තිලකසිරි ඒකනායක සොයුරාගේ තිලක සිත බ්ලොග් පිටුව පොතක් වුණා. ඉන්පසු අක්කන්ඩී හෙවත් පුෂ්පා රම්ලනී රත්නායක සැබෑ ජීවන අත්දැකීම් ඇසුරින් ලියූ සුදු හිම පලස පොත පිටවුණා.. ඉන්පසු මේ පොත් දෙක !

ඔබට හැකිනම් රැගෙන කියවන්න… කියන සොඳුරු ආරාධනයත් සමග මේ පොත් දෙක දැනට ගන්නට පුළුවන් -

බොරැල්ල - YMBA හි කල්‍යාණ මිත්‍ර පොත් හල,

මරදාන - දයාවංශ ජයකොඩි පොත් හල,

නුගේගොඩ - සරසවි පොත් හල

ගෙදරට ගෙන්වා ගැනීමේ පහසුකම සමග නාවල easyhome shop හි

http://www.easyhome.lk/29-books පොත් සඳහා වෙන් වුනු කොටසේ

ඒ විතරක් ද, මීට පෙර පොතක් ලෙස පිට වුනු, තිලකසිත ලියන තිලකසිරි ඒකනායක මහත්මයාගේ තිලක සිත පොතත්, අක්කන්ඩී හෙවත් පුෂ්පා රම්ලනී රත්නායක මහත්මියගේ සුදු හිම පලස පොතත් එම අඩවියෙන් ගෙදරටම ගෙන්වා ගත හැකියි...

ඒ වගේම , මේ පොත ගැන සංවාදයක් ඔක්තෝබර් 31 වැනි දින  ශ්‍රී ලංකා පුවත්පත් මණ්ඩලයේ , මහාචාර්‍ය සුනන්ද මහේන්ද්‍ර මහත්මයා ඇතුලු විද්වතුන් රැසකගේ සහභාගිත්වයෙන් පැවැත්වෙනවා... ඒකටත් පොත කියවූ, අනිත් කොන කතා මාලාව හා අත්වැල් බැඳගත් සහෘද ඔබට ආරාධනා කරමි.