ඒ කියන්නේ ඔබේ හදවත !

අටෝරාසියක් නරක මැද හොඳ වෙන්‍ට අපට ඉගැන්වූ සිබිල් නැන්දා නික්ම ගොසිනි. 

ඩිජිටල් තිර නොමැති, රූපවාහිනී නොමැති කාල ගෙවමින් සිටි අපට සිබිල් නැන්දාගේ පොත් ලෝකයක් මවා දුන්නා. උඩ ගිය බබා මගේ හිතේ බොහෝම ලොකුවට තැන්පත් වුණේ බත් කන්න හොර එකියක් වූ මටම ඒ පොත අම්මා කියා දුන් නිසාය. බත් නොකෑවොත් හුළඟේ ගසාගෙන යාවි යැයි බියක් මට දැනුදු මතක, යම් කාලයක් හුළඟ හමද්දී බංකුව වැරෙන් අල්ලා සිටි හැටි මතක් වෙන නිසා.

අඳින නඟාගේ චිත්‍ර දුටු අනුරාද අයියා ඔහුගේ මව සමඟ කලා භවනට යවන්නේ චිත්‍රකර්මය ඔපමට්ටම් කරගැනීමට ය. එහෙත් නිතර සිදුවෙන්නේ ඇඳිය යුත්ත ඉක්මනින් ඉවර කර සිබිල් නැන්දා සිටින අතක කොරිඩෝවේ පඩිපේලියක ඉඳගෙන ඇය වට කරන් ඉන්නා පොඩ්ඩොන්ට මෙපිටින් ඇගේ කතා අසන ගමන් ඇගේ හුරුවට චිත්‍ර ඇඳීම ය.

ජීවිතේ තෝරාගැනීම් නිසා චිත්‍ර කර්මය එහායින් තැබුවා මිසක ඇය නිසා පාට එකතුවූ මගේ ලෝකයේ ඇය අදටත් වීරවරියකි. වීරයෝ යනු මේ ලෝකේ මිනිස්සුන්ට ජීවිතේ පහසු කරන මිනිස්සුන්ට ! ලෝකෙට හොඳ ගෙනෙන මිනිස්සුන්ට. ළමයින්ට ඔබ කොයි තරම් හොඳ ගෙන ආවා ද ? ඉතින් ඔබ මගේ වීරවරියක් !

මට හැඟෙන්නේ මා මෙන්ම බොහෝ වැඩිහිටි යහළුවන්ගේ පරිකල්පන ශක්තිය වැඩි දියූණු වෙන්නට මෙන්ම මනුස්සකම සාරවත් වෙන්නට ඇයගේ පොත් උදව් කළ බව ය.

කොයි තරම් නිහතමානී නිරහංකාර , සොඳුරු වැඩිහිටියෙක්ද ඔබ ! ඒ ළෙංගතු හිනාව කතාව අදටත් මතකයේ තිබේ.

ඔබට සුබ ගමන් සිබිල් නැන්දා !

අපිව වෙනස්ම මිනිස්සු කළේ පොත පත... ඒ අතරින් මුල්ම පොත් ඔබේ පොත්! ඒ කියන්නේ ඔබේ හදවත !