මගී ආරක්ෂාව ගැන නොසිතන්නේ ඇයි ?

මගී ආරක්ෂාව ගැන මේ තරම් නොසිතන රටක් මම දැක නැත්තේ.. මීට වඩා අන්ත රටවල් වල මම ඇවිද නැති නිසා වෙන්න ඇති.

මෙහෙම හිතුනේ කාලයක් තිස්සේ නගරයේ තැනින් තැන, බෝක්කු තැනීම්,  ගුවන් පාලම් තැනීම් සඳහා ඇති කරන ලද කැණීම් සහ මාර්ග බාධක හේතුවෙන්. 

හුදෙක් වාහන පාලනය සහ වාහන යෑම් ඊම් ගැන පමණක්ම සිතන පිරිසක් මේ ආශ්‍රිත වැඩ රාජකාරි කරන්නේ යැයි මට සිතේ. 

කොටින්ම දූලි වලා නැගෙන එවැනි තැන් වල පයින් ගමන් කරන පදිකයන් හට ඇතැම් විට මාර්ගයට බැස ගමන් කිරීමට පවා සිදුවේ. පාර අයිනේ ඇති පදික වේදිකා දැන් දකින්නට නොලැබේ... දිය පිරුණු අගල් සහ ඇතැම් තැනක බාගෙට බිඳ හෙලන ලද ගොඩනැගිලි සුන් බුන් ය. 

මේවා මෙහෙම තියෙනවාට කිසිම හෙවිල්ලක් බැලිල්ලක් නැති බව වැටහෙන්නේ කිහිප ගමනක් නොව දිනපතා ඒ අසලින් යන එන අප වැන්නන්ට ය.

මේ මං සන්ධියේ පමණක් නොව , තව බොහෝ ජනාකීර්ණ පාරවල් වල පදික වේදිකා වල මිනිසුන්ට ගමන් කිරීමට නොහැකි වන සේ බාධක රැසකි. එක්කෝ වාහන නවත්වා ඇත, එසේත් නැත්නම් කුණු ගොඩවල් පුරවා ඇත. දකින හැම විටක ඒවා හැකි ලෙස ජායාරූපගත කරන්නේ, මේ රට මෙසේ විය යුතු නැතැයි සිතමිනි. ඒ ගැන යම් දිනක ලියන්නේ යැයි සිතමිනි. වැඩි වශයෙන් පාගමනින් යා හැකි දුර යන්නට පුරුදු පුහුණු වුන අප වැන්නන්ට නම් මේ කිසිම සැලසුමක් නැති ඉදි කිරීම් බිඳ හෙළීම් සහ පටු මං මාවත් ගෙන එන්නේ කළ කිරීමකි.

මාර්ග තද බදය අවම කිරීමට වෙන රටවල නම් වැඩි වශයෙන් පා පැදි සහ පයින් ගමනේ යෙදීම සෞඛ්‍යයට පවා හිතකර බව ප්‍රචාරනය කරමින් දිරි දෙන අතර අපේ රටේ මිනිසුන්ගේ මානසිකත්වය සැකසී ඇත්තේ කෙසේ හෝ වාහනයක ගමන් කිරීමට ය. නගර සැලසුම් වුනත් පදිකයින්ට හිතකර අන්දමින් සැකසී නැත. කාලයක් ඉතා පුළුල් පදික වේදිකා තනා දුන්නද දැන් යළි යළිත් ඒවා පටු වෙමින් පවතී.

මේ හුදෙක් කා දෙසවත් චෝදනා පැටවීමට හෝ වැරදි උළුප්පා වෙනත් වාසි ලබා ගැනීමට හෝ නොවේ. පදිකයින් පසුවන අපහසුතාවයන් පෙවා දීමට ය. 

ඇතැම් විට මේ ආකාරයෙන් වාහන නවත්වා ඇති පදික වේදිකා වල ගමන් කිරීමට අපට මහ පාරට අවතීර්ණ වීමට සිදුවේ. 

මේ උදාහරණ ලෙස , වෙනත් රටවල අනුගමනය කරන ක්‍රම වේදයන් වේ. යුරෝපා රටවල සංචාරය කර ඇති මා මෙවැනි ආරක්ෂිත පදික ආවරණ සහ ගොඩනැගීම් ඇති තැන් අනන්තවත් දැක ඇත.
ඇයි අපට මෙවැනි දෑ ගැන සැලකිලිමත් විය නොහැක්කේ  ? මට සිතේ.

එමෙන්ම වාහන වල පටවා නොයෙක් දෑ ගෙන යන්නන් ඒවා ගෙන යන්නේද කිසිඳු ආරක්ෂිත උපක්‍රම භාවිතයකින් නොවේ.

එවැනි අනාරක්ෂිත ආකාරයේ භාණ්ඩ ප්‍රවාහනය කරන ඇතැම් රථ මගේ කැමරාවට හසු වී ඇත.

 කැළණි විහාරය අසල ඇති පාලම මත , පෝය දිනවල එකම එක තද බදයකි.. ඒ වෙළඳුන් ඒ පාලම මත දෙපස ඇති පටු පදික වේදිකා මත වෙළඳ බඩු අටවාගෙන සිටීම නිසා ය. සැදැහැතියන් ගමන් කරන්නේ පාර මතිනි. එය කෙතරම් අනතුරුදායක දැයි කිසිවෙකුට නොවැටහෙන්නේ මන්දැයි නොතේරේ.

මෙවැනි තවත් බොහෝ දෑ දකිමින් සිටින්නෙමි. කටුනායක හයිවේ එකෙන්, දළුගම දෙසට දිවෙන ෆ්‍රී වේ මාර්ගය නුවර පාරට වැටෙන්නේ මයික්‍රෝ කොම්පැනිය අසලිනි.  මයික්‍රෝ කොම්පැනියට මදක් ඔබ්බෙන් දැන් නැගීගෙන එන කුණු කන්දකි. ඒ අසලම කුණු ඇලක් ද, ජරා ජීර්ණ වූ ඇල මාර්ගයක් ද පෙනේ. දෙමටගොඩ දුම්‍ රිය පල අසල ගුවන් පාළමේ කොළඹ දෙසට ගමන් කරද්දී වම් පැත්තේ පෙනෙන්නේ මීතොටමුල්ල කුණු කන්දයි. එය හරි හැටි එළිය නොමැති දිනක දිස්වෙන්නේ සැබෑ කන්දක් ලෙසය. මේ කුණු ප්‍රශ්නය තව ත් ඉවරයක් නැත. ඩෙංගු රෝගීන් දිනෙන් දින ඉහළ යයි. හැම දාම දෙතුන් දෙනෙක් වාට්ටුවේ අසාධ්‍ය තත්වයට පැමිණ (critical phase monitoring ) දැඩි සත්කාර ක්‍රමවේදයට ඇතුල් වේ.

මේ සියල්ල මෙසේ සිදුවෙද්දී.. අපි තනි තනිව ජීවන අරගලයේ යෙදෙන්නෙමු. ප්‍රශ්න දාහක් නොයෙක් වර නොයෙක් වෙසින් තැනින් තැන මතුවේ. ප්‍රශ්න එහෙම්ම ම තියෙද්දී අපි බොහොම ආත්මාර්ථකාමී ලෙස අපේ ගැන පමණක් බලා ගනිමින් සිටින්නෙමු.